Zieke kip

We kennen het allemaal wel toch, even uit het veld geslagen. En wat doen we dan als eerste…????  Je bed in duiken, zoals je lichaam aangeeft of een paracetamolletje nemen, iets dat ons is aangeleerd…? Want wees eens eerlijk, wat denk jij dat het beste helpt? Iets om over na te denken he, toch parkeer ik deze even voor een andere Blog want vandaag gaat het echt over een zieke kip.

Ik miste namelijk een van mijn kuikens, even dacht ik dat moeder natuur zijn gang was gegaan en hij was verorbert… maar nee, daar zat ie, op klaarlichte dag in het nachthok op stok… d’r is iets niet pluis dacht ik.

Kipje direct opgenomen en instinctief eerst eten aangeboden om te zien of het eetlust had, nou dat ging erin als koek. Maar het rilde zo, en dat was ik niet gewoon want dagelijks pakken we de kuiken op om ze te leren dat ze niets van ons te vrezen hebben waardoor zorg, indien nodig ook gemakkelijker wordt.

Koude leek het te hebben, en nou koud had ik het ook wel, wat een hondenweer voor de tijd van het jaar! Toch heb ik geen verstand van kuiken, ik ben geen veearts maar ook nooit eerder had ik kuikens. Blijkbaar wordt dit kippen ras amper broeds, dus na 2 jaar had ik het wel een beetje opgegeven. Tot een madammeke ineens ging broeden, tijdens mijn vakantie nog wel. Ik had me dan ook niet echt ingelezen wat ik normaal wel zou doen.

Dus een oproepje aan ervaringsdeskundigen die kuiken hebben gehouden. Al snel kwam er vitaminetekort ui, koude of een parasitaire darminfectie. En hatseflats daarbij natuurlijk de hele riedel aan synthetische medicatie en preventie middelen. Dat ga ik mijn dieren niet geven… en natuurlijk werd er bijna kippensoep van me gemaakt!

Het diertje is namelijk wel afhankelijk van mij om te leven… ja juist daarom hé. Want hoe onethisch zou het zijn, als ik zelf geen synthetische medicatie neem, omdat ik meer vertrouwen heb in natuurlijk medicatie. Dat ik het dan wel aan mijn dieren geef? Zij hebben geen stem, ze zijn afhankelijk van mijn inschattingsvermogen, mijn keuze en mijn wil.

Begrijp me niet verkeerd het, ik ben geen tegenstander van synthetische medicatie. Sterker nog, dit kan levensreddend zijn en we kunnen dan ook echt niet zonder. Wat wel mag gebeuren is dat een brug mogen slaan tussen 2 werelden om een nieuwe te creëren waarin we bewustere keuzes maken. Soms is natuurlijk prima en genoeg, natuurlijke medicatie is wel degelijk effectief en de basis en oorsprong van alle hedendaagse medicatie. De aspirine kwam niet vanzelf uit de machine rollen maar werd eerst ontdekt in planten en penicilline is per toeval ontdekt uit een schimmel. Maar deze zijsprong ga ik nu niet verder behandelen en parkeer ik ook even voor een ander moment.

Snel maakte ik een decoct ofwel afkooksel van planten en kruiden met een medicinale werking. Ontstekingsremmend, anti parasitair, anti bacterieel etc….. Heb je hier baad bij voor je kippen dan som ik ze hier onder even op. Ga als mens dit nooit zomaar innemen maar raadpleeg eerst altijd een deskundige, je kunt namelijk niet zomaar al deze kruiden veilig gebruiken, dit kan ronduit gevaarlijk zijn.

Ondertussen verbleef de zieke kip in mijn vest, lekker warm, en dat was te merken want het kroop steeds dieper weg en viel in slaap. Terwijl het decoct stond af te koelen zocht ik een grote door en zorgde ervoor  dat zn bedje gespreid was en er een warmtelamp klaar hing. Na wat eten en decoct toe te dienen was het beestje uitgeput. Daar lag ie dan met zijn nek lang gestrekt op de grond en zn vleugels wijd alsof ie door een vrachtwagen was overreden. Levenloos maar zwaar ademend om vervolgens weer op te springen. Om als een blij ei driftig te gaan eten van zijn kuikenmeel en vogelmuur dat boordevol vitamines en mineralen zit, kippen zijn er dol op. Zo ging het zo’n beetje de hele dad door. Tot hij ’s avonds ineens, de toch wel hoge doos, uit vloog om op de rand ervan zogezegd op stok te gaan zitten. Een goed teken, maar toch maar een provisorische stok in de doos geïnstalleerd.

Zou ie het dan toch gaan redden, z’n poepjes zien goed dus parasitair lijkt me onwaarschijnlijk. Er was dus hoop, zelfs wanneer alle hoop lijkt verloren hoor. Daar weet ik helaas ook alles van. Toen ik nog maar net kippen had kwam het universum even testen wat ik ervoor over had. Ik had mijn leven lang kippen gewild, en daar waren ze dan eindlelijk. Binnen een week had ik snot of beter gezegd de kippen. Een zeer besmettelijke kippenziekte dat je kunt zien als verkoudheid maar voor kippen is dit een serieuze zaak voor kippen die de dood tot gevolg kan hebben.

Dus als onervaren kippenhouder was ik na 1 week kippen te hebben dagelijks bezig met een vers decoct maken. Mijn haan had het ernstig benauwd en kreeg deze oraal toegediend, de anderen behandelde ik mee in het drinkwater. Na 2 weken leek de snot verdwenen, mooi zou je denken want kippen zijn volgens de statistieken 2 weken ziek of dood en zeer moeilijk te genezen dieren.

Ahum… moeilijk wel maar 2 weken… nee hoor echt niet. Mijn haan had helaas een sinusholte ontsteking opgelopen ennnnn zijn oog raakte daarbij ontstoken. Hij moest een iets langere weg gaan. Mensen die ervaring hebben met kippen houden, die wel eens een ontsteking hebben gehad  snappen nu direct dat je wel ontstekingsremmende producten (uiteraard ook natuurlijk in dit geval), kunt geven maar dat de onsteking daarmee niet opgelost is. Ontstekingsmateriaal wordt bij kippen namelijk zo hard als harde kaas en loopt er dus niet zomaar uit, dat moet echt handmatig verwijderd worden.

Aangezien zijn, oog net zo dik en breed was geworden als zijn hele kop, was dat een hele klus. Het arme dier is menig keer bijna in mijn armen gestorven. Soms heb ik echt wel gedacht moeten we hem niet uit zijn leiden verlossen. Maar wie ben ik om daarover te oordelen. Hij voelde dat we hem wilde helpen en liet dit altijd dapper en dankbaar toe, nadien was hij altijd opgelucht, levenslustig en hij at zeer goed. Er zit nog levensenergie genoeg in bedacht ik me dan, hij beslist zelf wel. Ik heb dat op den duur ook uitgesproken, je hoeft je niet groot te houden voor mij, je hoeft niet te vechten omdat ik vecht, je mag ook gaan. En ook al praat ik geen kips… dieren begrijpen echt wel onze energie. Dus ja ik praat tegen mijn dieren en je mag denken die is tok tok…

Nou dat deze heer voldoende levenslust had is wel gebleken, bijna 9 maanden lang vocht jij voor zijn leven en wij met hem. Je moet je voorstellen dat ik tot wel 3 uur per dag en soms met 2 man tegelijk met deze meneer bezig ben geweest. Dat ik geen moeite doe of mijn dieren verwaarloos dat gaat er dus echt niet in. Naar de dierenarts rennen voor synthetische medicatie is wellicht een snellere weg, maar waar naartoe? Ik heb wel geïnformeerd hoor wat er mogelijk was maar bedragen die starten vanaf 350 euro met nul garantie, geen medicatie en geen nacontrole of onverwachte complicaties bij in gerekend doen mij achter mijn oren krabben. Ik heb hem alle zorg en aandacht gegeven die hij verdiende en apart  bij me genomen voor krachtvoer want hij was broodmager.

De ontsteking bleef echter terug komen, het oog zelf was namelijk ook aangedaan. En toen dat er uiteindelijk mee uit kwam was het ineens klaar, binnen een dag was het oog dicht gegroeid. En nee dat is niet zielig want meneer ziet en hoort alles. Het is een dankbare kip die geniet van het leven, lekker zonnebaden, scharrelen, hij beschermd zijn dames en heeft nu dus voor nageslacht gezorgd.

Ohja daar ging het over he, het kuiken. Nou ook dit verhaal loopt goed af hoor. De volgende morgen dacht ik even mijn rauwe cacao in het zonnetje te drinken, want eindelijk was de zon daar, het beloofde mooi weer te worden die dag. Het kuiken was al verzorgd maar liet zich nogal horen toen ik hem alleen liet.

Ik heb hem dus bij me gepakt en samen genoten we van de ochtendzon, maar echt rust had het kleintje niet, hij wilde bewegen en fladderen. Hij voelde zich kennelijk weer kip lekker en met een mooie warme dag voor de boeg heb ik hem snel bij zijn echte mama en de rest van de familie gezet zoals het hoort.

Moraal van dit verhaal is volg je gevoel en heb altijd hoop en vertrouwen op een goede afloop. Durf om hulp te vragen waar nodig zoals ik in dit geval geen ervaring met kuikens had. Maar sta ook voor je eigen normen en waarden, laat je niet aanpraten dat je iets anders nodig hebt dan datgene waar jij op vertrouwd. Blijf bij je standpunt nadat je alle info hebt verzamelt en durf deze te verkondigen. Dat is wellicht ook de aanleiding voor deze blog dat ik mijn waarheid kon spreken ondanks dat er bijna kippensoep van me gemaakt werd. Maar vanavond eten we geen soep, we eten een bordje zelfvertrouwen en daadkracht. Niet om een ander te overstemmen tijdens het hoofdgerecht maar om af te sluiten met een portie zelfliefde als toetje.

De kracht van de natuur doet me iedere keer weer verwonderen.

Mijn decoct recept voor hen die er baad bij hebben:
Disclaimer: gebruik of toepassing van deze info is volledig op eigen risico, deze info dient ter inspiratie en nimmer als advies. Gebruik onderstaande kruiden NOOIT voor menselijk gebruik zonder eerst een deskundige te raadplegen en bezoek altijd een arts.

Ik gebruikte de volgende kruiden op 1 liter water, omwille van de eigenschappen die ik erbij heb geschreven, ze bevatten uiteraard meer eigenschappen dan deze.
6 laurierblaadjes – antiseptisch, anti oxidatief en weerstand verhogend
10 kruidnagels – anti parasitair. Cayenne peper – ontstekingsremmend antiseptisch, ontgiftend
4 takjes oregano, tegen vogelgriep, salmonella, E-coli en weerstand verhogend
2 complete stengels duizendblad, antibacterieel, verlicht ontstekingen en stress
4 toppen brandnetel – mineraal rijk, goed voor bloedzuivering.

Breng het water met de deksel op de pan aan de kook en laat dit 20 minuten zachtjes doorkoken. Zeven en onverdund toedienen aan zieke kippen, de andere kippen mee behandelen door wat decoct aan het drinkwater toe te voegen. Daarnaast kreeg de kip wat vogelmuur te eten.